چرا موثر واقع نمی شوید؟

بچه های کمسال معمولا نمی دانند چرا کاری را انجام می دهند.هنوز نه قدرت فکری دارند و نه توانایی تکلم کافی دارند تا درباره علت کارشان توضیح دهند.بچه های بزرگتر هم که مهارتهای بیشتری دارند نمی دانند چرا آدامس را از کیف دوست شان برداشته اند، چرا دوستشان را زدند.

در این شرایط سوال کردن با "چرا؟" و "آیا تو این کار را کردی؟" شما را به جایی نمی رساند.اما چگونه بدون پرسیدن می توانیم با بد رفتاری بچه هایمان برخورد کنیم که هم آنها احساس مسولیت کنند و هم عزت نفسشان خدشه دار نشود؟....................؟

پیامدها و انتخاب ها به جای مجازات

هر کاری در زندگی ما پیامدی دارد. اگر پول برق را نپردازیم، اداره برق برقمان را قطع می کند.اگر کارمان را خوب انجام ندهیم یا سرکارمان حاضر نشویم اخراج می شویم. والدین باید بگذارند که بچه ها پیامد کارشان را تجربه کنند تا مسولیت را بیاموزند. توجه داشته باشید پیامد همان مجازات نیست. مفهوم مجازات روحیه خوبی ایجاد نمی کند. تولید خصومت می کند و میل به تلافی را در شخص به وجود می آورد.از این ها بگذریم رفتار درست را هم آموزش نمی دهد. پیامد ها می توانند دردناک باشند اما در ضمن می توانند مثبت و خوشایند هم  باشند. پاداش بیش از نتیجه ناخوشایند به یادگیری کمک می کند. اما در مجموع از هر دو فرصتی که پیش می آید مطلبی می آموزیم.

 "بهتراست بدانیم"

ما،پدر و مادرها مؤثرترین آموزگاران فرزندانمان هستیم، پس کارهای ارزشمند و معنی دار را به کودکانمان آموزش دهیم و در ضمن بگذاریم پیامدهای کارشان را تجربه کنند. باید بدانیم که تجربه های دردناک نیز راهی برای رسیدن به بالندگی و رشد هستند. وقتی دردی در بدن داریم از خود می پرسیم: این درد به من چه می گوید؟چه باید بکنم؟ وقتی تجربه ناراحت کننده ای داریم، وقتی ناامید می شویم ، به جای این که در مقام تحقیر خود حرف بزنیم می توانیم همین سؤال رابکنیم: "این به من چه می گوید؟ از این چه می آموزم؟"

والدین اغلب در تعیین پیامدها با دشواری روبرو می شوند. به نظرمان آنقدرها خلاق نیستیم. اما همه ما می توانیم برای درس دادن های خود اعمالی را در نظر بگیریم. البته بهتر است پیامد با عملی که درباره اش صحبت می کنیم مربوط باشد. مثلأ:"اگر به رختخواب نروی فرصتی برای گفتن قصه باقی نمی ماند". "اگر درباره اینکه کدام شبکه تلویزیون را تماشا کنید به توافق نرسید ،هیچ کدام حق تلویزیون تماشا کردن ندارید".

گاه انتخاب پیامد نمی تواند با نوع رفتار در ارتباط باشد، با این حال پیامدی در نظر گرفته می شود تا کودک خویشتن داری را بیاموزد. هدف این است که فرزندتان را به همکاری با خود متقاعد سازید. گاه کافی است اتفاقی طبیعی را که ممکن است بیفتد به او گوشزد  کنیم: "اگر مرتب به دوستانت دستور بدهی، ممکن است دیگر به خانه تو نیایند". "اگر در انجام دادن کارها ی منزل به من کمک نکنی فرصتی برای اینکه تو را به پارک ببرم پیدا نمی کنم".

ممکن است کودک بگوید: "برایم مهم نیست که با من چه می کنید". حرف او را باور نکنید. گاه لازم است بارها وبارها یک رفتار تکرار شود. توجه داشته باشید گاهی بچه ها می خواهند والدین را امتحان کنند. بهتراست ثابت قدم باشید و روی حرفتان بایستید.

برای تعیین پیامدها وقت بگذارید و درباره اش فکر کنید.

در برخورد با بدرفتاری ها با همسرتان مشورت کنید.

برخی از پیامدها را بنویسید و مکتوب کنید.